Δείπνο
για νεκρούς
Ο
ένας απέναντι απ’ τον άλλον.
Προσεκτικά
οι λευκές
πετσέτες πάνω στα σπασμένα
μας γόνατα.
Σερβίτσιο
με πορσελάνη πολυτελείας
καθρέφτης.
Όχι
δε σκύβουμε
μη και δούμε τις μορφές
μας
το αποφεύγουμε
χρόνια.
Το
κρέας σερβιρισμένο
σάπιο
πάνω
στα πιάτα μας.
Προσεκτικά με το πιρούνι
καρφώνουμε
τις αναμνήσεις
μας
Προσεκτικά με το μαχαίρι
τεμαχίζουμε
τις σάρκες μας.
Μικρές
μπουκιές
απ’ τα κορμιά μας.
Τρώμε
αργά την αγάπη μας
πίνουμε μαύρους
οργασμούς,
αφρίζει η ψυχή μας στο
ποτήρι.
Tα
λευκά στεφάνια μας
όμορφα καρφώνουν
το μέτωπο
Σταυρωμένοι πάνω στο ξύλο
της σιωπής.
Τετέλεσται
αγάπη μου.
