ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ, “ΒΕΝΟΥΣΜΠΕΡΓΚ”, εκδ
“αντίποδες”
εκδόσεις αντίποδες
Στην ακόμη χορταριασμένη
ακροποταμιά της λήθης, λίγο πριν το
όνειρο παύσει να μας δροσίζει με αστρική
σκόνη, εκεί κοντά που σιγά σιγά η
αιωνιότητα γίνεται το αξόδευτο και
ανώφελο πλεονέκτημα των νικητών και
ηττημένων νεκρών, η ματαιοδοξία με τα
αιθεροβάμονα πέπλα της ποίησης χορεύει
τις τελευταίες τις στιγμές τάζοντας
μας την απροσδιόριστη μα τόσο πολυπόθητη
αθανασία. Την αθανασία όμως διεκδικεί,
για να την κατατροπώσει, ο έρωτας για
τον οποίον κι αν έχουν γραφεί ποιήματα.
Μήπως όλα τούτα δεν αξίζουν δυάρα; Μήπως
οι δρόμοι είναι εντέλει μόνο δύο: της
αγιοσύνης ή της απάτης; Κάπως έτσι
συμπυκνώνω το βιβλίο του Δημήτρη
Καρακίτσου. Με την γλαφυρή και μελιρέουσα
γραφή του σε τέσσερα πεζά που εφορμούνται
από αρχαία και θρησκευτικά θέματα ο
συγγραφέας στήνει ένα σκηνικό γεμάτο
πηγαία και αρχετυπικά ερωτήματα για
την θνητή και τεθνεώσα μας υπόσταση.
