ΠΕΡΙΟΔΕΥΩΝ ΘΙΑΣΟΣ
Από καιρό κυκλοφορούσε η είδηση στο Αθηναϊκό
Πρακτορείο
Ο θίασος θα έφτανε ανάμεσα στα σπασμένα πεζοδρόμια
Σε μαύρα μάγουλα, άδειες βιτρίνες
Θα ερχόταν απ’ τα βροχερά σοκάκια στο νυχτερινό
Δουβλίνο
Είχε μάθει την παράσταση σε πολλές παραλλαγές
Μια για κάθε χώρα
Μια και για τη δική μου
Εκεί που χώριζαν αδέλφια το αίμα και τραγουδούσαν
Άλλοι στα δάση άλλοι στα σπίτια κι άλλοι
σιγομουρμούριζαν
Ο θίασος τα ήξερε καλά όλα αυτά, είχε καταγωγή
Ήταν από πάντα έτοιμος για τέτοια
Σήκωσε τις μπάρες στις συνοριακές γραμμές
Ξαναμπήκε στο λεωφορείο, ακολούθησε τις αρτηρίες του
χάρτη
Κι έφτασε εκεί όπου τα τελειωμένα έπρεπε να τελειώσουν
οριστικά
Φόρεσε τα κουστούμια και σήκωσε αυλαία
***
ΦΟΥΓΚΑ
Κι ύστερα ξεκρέμασα την ακτή
Απ’ τα μπράτσα σου
Το περιβραχιόνιο της αμμουδιάς
Ζήσαμε τις κερασιές
Το φιλί του Μάη
Τη συναρμολόγηση της φωτιάς
Το αναλόγιο της αγάπης
Εξηγήσαμε όλα τα θαύματα
Περπατήσαμε τους δρόμους της πόλης
Παίξαμε σαν φυσαρμόνικες παιδιών
Θλιβερά χαρούμενες
Κρατήσαμε τη λάμπα ανοιχτή
Καρωτίδα φωτός
Είδαμε το φθινόπωρο να ρίχνει φύλλα
Την ώρα να βγάζει παγετώνες από το στήθος
Το χάος να κυβερνιέται από χάος
Συνεταιριστήκαμε αγωνία
Ανεβήκαμε στους εξώστες
Δειπνήσαμε ως αργά
***
ΜΠΛΕ ΣΚΑΛΑ
Το χέρι μου
κρέμεται
από
μια κλωστή
πριν αγγίξει
το
χρόνο
του
δέρματός σου
Μυώδη
ουρανέ
διοικείς
σκεπάσματα
σάρκας
Αδιέξοδης
πυρπολούμενης
που
ουρλιάζει
την
ερήμωση
της λογικής
